Media: jak nam szkodzą i komu służą? Raport UNESCO
Pomysł, że samochód warto kupić, ponieważ zobaczyliśmy go, jak był prowadzony przez przystojnego mężczyznę z uśmiechniętą u boku kobietą, wydaje się całkowicie irracjonalny; fakt, że taka prezentacja faktycznie pozwala sprzedawać samochody, jest miarą siły reklamy.
(…)
Nowe technologie posuwają się naprzód dzięki własnej sile napędowej lub powodowane naciskami politycznymi i wymogami ekonomicznymi. Narzucają się, zanim mogłyby zostać zasymilowane, unikają zarówno kontroli etycznej, jak i społecznej.
(…)
Media ponadnarodowe mają duży wpływ na idee i opinie, na wartości i style życia, a zatem na zmiany na lepsze lub gorsze w różnych społeczeństwach. Właściciele lub menadżerowie mają wyjątkowy rodzaj odpowiedzialności, której społeczeństwo ma prawo domagać się, by na siebie brali. Społeczna świadomość struktur własności jest niezbędnym punktem wyjścia.
Sean MacBride, Many voices, one world: towards a new, more just, and more efficient world information and communication order, UNESCO 1980
Z prof. Ryszardem Stockim, autorem książki „Nieobliczalny eksperyment. Jak mądrze żyć w XXI w.?”, rozmawia Rafał Górski, redaktor naczelny Tygodnika Spraw Obywatelskich.
- UNESCO (Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Edukacji, Nauki i Kultury) w 1980 roku opublikowała raport o mediach. Był on tak kontrowersyjny, że Stany Zjednoczone i Wielka Brytania opuściły UNESCO na znak protestu. Co wywołało takie kontrowersje?
- Kim byli autorzy raportu i przed czym ostrzegali opinię publiczną?
- Dlaczego warto dziś rozmawiać o tym raporcie?
- Kto ma władzę w sektorze mediów? Komu służą media?
- Jak działa Hollywood?
- Co wspólnego z raportem UNESCO mają najbardziej znani amerykańscy informatorzy sygnaliści?
- Jak bronić się przed medialnym praniem mózgu?
Działamy bez cenzury. Nie puszczamy reklam, nie pobieramy opłat za teksty. Potrzebujemy Twojego wsparcia. Dorzuć się do mediów obywatelskich.
Muzyka „Also Sprach Zarathustra – Einleitung” – Kevin MacLeod, CC BY 3.0
