„Nic nie robi, ale często jest zmęczona”
W polskich domach panuje model rodziny robotniczej, żywcem wzięty z Wielkiej Brytanii lat 80. Mąż robotnik, żona – gospodyni.
– Robotnik nie wyobrażał sobie zamiany ról. On zarabiał na godziwe życie. Ona zajmowała się domem – mówi prof. Tomasz Szlendak z Instytutu Socjologii UMK.- Zamiana ról była niemożliwa, bo – jak odpowiadał – „non stop byłyby kłótnie, nie jest w stanie spędzać tyle czasu z dziećmi”. W dodatku „ona wolała posprzątać sama”.
Mężczyznę trzeba w końcu zmusić do zmywania, prania, gotowania – przekonuje Instytut Spraw Społecznych w kampanii „Zrobione, docenione, wiele warte”. Specjalnie dla potrzeb społecznej akcji, fundacja przedstawiła raport, który dowodzi, że kobieta wychowująca dzieci wykonuje 25 zawodów naraz. To daje 6,4 godzin przepracowanych w domu. Dr Beata Mikuta z SGGW w Warszawie wyliczyła rynkowa wartość pracy domowej. Pensja wyniosła 2,5 tys. zł.
– Męża trzeba zmusić do pracy, a dziecku wpajać od podstawówki, że facet musi sprzątać i gotować – mówi prof. Szlendak.
Problem zaczyna się, gdy próbuje się nazwać pracującą w domu mamę.
– „Gospodyni domowa”, „zasiłek rodzinny, macierzyński” jest nietrafiony, a w konsekwencji staje się stygmatem – mówi Magdalena Doliwa-Górska, menedżer sieci liderek kampanii. – Trzeba zacząć od zmiany nazewnictwa.
W kujawsko-pomorskiem ISO ma sprzymierzeńców. Pod kampanią podpisuje się Partia Kobiet, Fundacja Pro Europa realizująca europejskie projekty „Dzienna mama” i „Telepraca”. Za wprowadzeniem opłat za pracę domową kobiet lobbuje w sejmie Anna Sobecka toruńska posłanka z Ruchu Ludowo-Chrześcijańskiego.
Alicja Cichocka
Źródło: Nowości, 04.07.2007
