Puszcza to paliwo?

15 listopada 2016 r.

Poprzedni weekend spędziliśmy w Puszczy Białowieskiej. Zaprzyjaźniona organizacja z Rumunii, 2celsius.org realizuje film o bioenergii. Dotarły do nich wieści z Polski – o Puszczy Białowieskiej, gradacji kornika, nowej definicji drewna energetycznego w ustawie o OZE. Poprosili o pomoc, odpowiedzieliśmy z entuzjazmem. Każdy powód, żeby pojechać do Puszczy, jest dobry.

Najważniejsze były spotkania – wywiady. Film nie może być suchą relacją faktów, tylko opowieścią budowaną przez różne strony tej kontrowersyjnej sytuacji. Za pomoc w zorganizowaniu tych spotkań dziękujemy serdecznie panu Krzysztofowi Trębskiemu z Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, Jarosławowi Krawczykowi z Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku, nadleśniczemu Grzegorzowi Bieleckiemu z Nadleśnictwa Hajnówka, firmie Turystka Przyrodnicza „Sóweczka”, profesorowi Jerzemu Gutowskiemu z Instytutu Badawczego Leśnictwa w Białowieży, Adamowi Bohdanowi z fundacji „Dzika Polska”, Agacie Smoktunowicz i rzeszy innych wspaniałych postaci, które pomogły zorganizować nasz wyjazd. Za rozmowy dziękujemy tym bardziej, jednocześnie doceniając cierpliwość, wyrozumiałość i niewyobrażalną dawkę wiedzy i emocji. Wymieniamy chronologicznie: leśniczy Tomasz Olejnicki z Hajnówki, dr hab. Bogdan Jaroszewicz z Białowieskiej Stacji Geobotanicznej, prof. Rafał Kowalczyk z Instytutu Biologii Ssaków, Joanna Łapińska i Arkadiusz Smyk z nieformalnej grupy „Lokalsi przeciw wycince Puszczy Białowieskiej” i Tomasz Zdrojewski z Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot, który nie tylko podzielił się z nami swoją wiedzą i emocją, ale też opiekuje się domem Janusza Korbela. Dziękujemy więc również za gościnę.

Największe wrażenie na naszych rumuńskich kolegach (należało się tego spodziewać) wywarła wyprawa do ścisłego rezerwatu. Nie sprzyjała pogoda, było bardzo zimno i lał deszcz. Mając takiego przewodnika jak Joao Ferro, nie zwraca się uwagi na drobiazgi. Widzieliście kiedyś dorosłego mężczyznę głaszczącego omszony pień stuletniego dębu? Po twarzy płyną mu krople, nikt nie uwierzy w deszcz… Nie? To zaproście swoich przyjaciół, którzy jeszcze tu nie byli. Nie są emocjonalni? Ten przewodnik wzruszy kamień, jego opowieści o Puszczy są niezwykłe. Portugalczyk, jedyny w tym koszmarnym zimnie z odkrytą głową i bez szalika! Świat jest piękny, ludzie są piękni, im bliżej Puszczy, tym bardziej.

Nie będziemy gadać. Powstanie film – powie sam za siebie.

P.S. Zawsze, zawsze wiemy, że nad wszystkim dobrym czuwa Janusz. Może nie wpłynie na pogodę, ale wyśle nam żubra! Spotkaliśmy go zaraz po wyjściu z Rezerwatu. I deszcz przestał padać.

Film reżyseruje Mihai Stoica.