Ekonomia społeczna w 2020 roku

W ubiegłym tygodniu, w Spółdzielczym Centrum Szkoleniowo-Konferencyjnym na Żurawiej w Warszawie, odbyło się pierwsze spotkanie poświęcone Krajowemu Programowi Rozwoju Ekonomii Społecznej (KPRES). Omówiono na nim dwa pierwsze rozdziały i wprowadzono ważne zmiany, które mają na celu długofalowy (do 2020 roku) rozwój przedsiębiorczości społecznej w Polsce. Poniżej prezentujemy wypracowane wnioski wprowadzone do dokumentu.

1. Celem KPRES-u jest ustalenie horyzontu (dokąd chcemy dojść? jak? czemu?), pionów strategicznych, nie operacyjnych – kwestie operacyjne będą związane z wydatkowaniem środków unijnych i siłą rzeczy zostaną rozplanowane w późniejszym czasie.

2. Bardzo istotna jest zmiana w celu głównym – Do roku 2020 podmioty ekonomii społecznej (a nie jak dotychczas przedsiębiorstwa społeczne) staną się ważnym elementem aktywizacji osób w trudnej sytuacji na rynku pracy oraz dostarczycielem usług użyteczności społecznej działającymi w społeczności lokalnej.

3. Dla ekonomii społecznej mamy w obecnej perspektywie trzy wskaźniki rozwojowe:

• Budowanie mieszanego modelu polityki społecznej i zwiększenie wysokości przychodów ze zlecanych zadań publicznych z 1,4 mld do 3 mld zł. Bardzo istotną kwestią jest przełamanie syndromu ceny przy zamówieniach publicznych i popularyzacja zamówień zastrzeżonych i w ogóle podniesienie świadomości administracji, że może i powinna je zlecać.
• Zwiększenie globalnego zatrudnienia w III sektorze z 123 tys. do 150 tys.
• Stworzenie 50 tys. miejsc pracy w przedsiębiorstwach społecznych.

4. Silniejszy akcent w nowej odsłonie KPRES-u został postawiony na animację lokalną i na rozwój lokalny zarządzany przez społeczność.

5. Dotacje bezzwrotne będą przeznaczane przede wszystkim na nowe miejsca pracy w przedsiębiorstwach społecznych oraz na dofinansowanie działalności pożytku publicznego i społecznej. Operatorów dotacji zwrotnych i poręczeń będzie się wybierało w trybie konkursów regionalnych – i z tym może być problem.

6. Do czerwca Ustawa o przedsiębiorstwie społecznym ma trafić do Sejmu.

7. Segmentacja Ośrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej (OWES) – pomysł, by dzielić je na te, które zajmują się animacją lokalną, te które pracują z grupami inicjatywnymi i te, które wspierają już istniejące podmioty ekonomii społecznej (PES). O tym jak dzielić i czego wymagać miałyby decydować województwa. W zależności od postanowień OWESy będą mogły realizować albo tylko jeden segment albo wszystkie albo jeszcze jakoś inaczej.

8. OWESy powinny rekrutować ludzi lub „odbierać” grupy od Powiatowych Urzędów Pracy (PUP), pracować z nimi i przekazywać je PUP-owi na etapie składania biznesplanów – które PUP miałby oceniać. OWESy miałyby być również poręczycielem dotacji dla spółdzielni.

Cezary Miżejewski tradycyjnie przypomina, że grupa strategiczna pracująca nad KPRES-em jest otwarta i zaprasza w swoje szeregi osoby, które nie zatrzymują się na poziomie krytyki, ale proponują również własne rozwiązania. Uwagi najlepiej zgłaszać na piśmie, na adres członków zespołu.